Günümüzde körler için kullanılan Braille Alfabesinin nasıl Ortaya Çıktığını merak etmiş miydiniz? Gelin hep birlikte bu mucidin hayatına göz atalım.
Dünya çapında görme engellilere okuma ve yazmayı sağlayan Braille alfabesini daha önce duymuş muydunuz? Peki bu alfabeyi 15 yaşındaki bir gencin bulduğunu biliyor muydunuz?
Birden altıya kadar belirli bir düzen içinde sıralanan bu alfabe, kabartmalı noktaları sayesinde görme engelli bireylerin hangi kabartmanın ne anlama geldiğini elleriyle hissederek anlayabiliyor. Özel bazı karakterler dışında hemen hemen her dile uyarlanmıştır. (Asya dilleri hariç.)
Louis Braille, henüz 15 yaşındayken Braille alfabesini bulan Fransız gençtir. Görme engelliler için kullanılan bu alfabeyi bulan Louis de aslında görme engelliydi. Fransa’nın bir köyünde yaşayan Louis Braille, babasının atölyesinde oyun oynarken gözüne bir cisim saplanıyor. Günlerce doktor bulamıyorlar, küçük Louis haftalarca acı çekiyor. Bu süreçte sol gözü tamamen görme yetisini kaybetti. Sol gözünün enfeksiyon kapması olması sağ gözünü de etkiledi, henüz 7 yaşındayken tamamen kör oldu.
7 yaşında dünyanın ilk Genç Körler Kraliyet Enstitüsü’nden burs alıp eğitimini orada tamamladı. 7 yaşlarında çello ve org çalmaya da başladı.
Braille alfabesi ilham kaynağı
Braille alfabesinin ilham kaynağı askerde karanlıkta iletişim kurmalarını sağlayan “sonografi” adlı cihazdır. Gece ışık olmaksızın askerlerin iletişimini sağlayan bir kod dili geliştirilir. Charles Barbier’in geliştirdiği bu kod, çok karışık ve öğrenilmesinin zor olmasından dolayı reddedilmişti. 1821 yılında Genç Körler Kraliyet Enstitüsü‘ne giden Louis, Barbier’in hatasını fark edip tekrardan alfabeyi gözden geçirdi.
En büyük hatanın harflerin zor anlaşır olması olduğunu tespit etti. Yaptığı değişiklikle birlikte 6’lı nokta sistemini uyguladı
Genç yaşında hatta çocuk yaşta körler için devrim niteliğinde Braille alfabesini bulan Louis, 43 yaşında tüberkülozdan hayatını kaybetti.
yazı hakkında düşüncelerinizi paylaşmayı ve Binbir Sözlük sitemize üye olmayı unutmayın.
