Bugün Sabahattin Ali’nin meşhur eseri olan Kürk Mantolu Madonna İncelemesi yapacağız. Öyle içten yazılmış ve duyguları okuyucuya buram buram hissettiren bir kitap ki sanki karakterle birlikte yaşıyorsunuz.
Raif Efendi gittiği Almanya’da sabun fabrikasında işe girer fakat sanat aşığı olduğundan çoğu zaman sergilere gidip gelir. Bir gün gittiği sergide hiç tanımadığı bir kadının portresini görür ve aşık olur. Böylece sık sık tabloyu görmeye gider. Ve bir gün nihayet tablonun sahibi Maria ile tanışır.
Biz bu tutkulu aşkı yaşadığı dönemde değil de aradan yıllar geçtikten sonra dinliyoruz anlatıcımızdan. Bu anlatıcı ekonomik sıkıntılar çekmekteyken bir gün eski arkadaşıyla karşılaşır ve teklifiyle şirkette işe başlar. Anlatıcımız odasını içine kapanık, aklı hep başka yerdeymiş gibi duran, saf, temiz yüzlü ve genç olduğu tahmin edilmesine rağmen yaşlıca duran Raif Efendi ile paylaşır.
Başlarda önemseme de zamanla bu adam anlatıcının dikkatini çeker ve hakkında daha çok şey öğrenmek ister. Bir gün Raif Efendi’nin tuttuğu günlük anlatıcının eline geçer. Ah neler yoktur ki o günlükte… Raif Efendi her birimizin içinde olan ya da her birimizin çevresinde bulunan içinde ne fırtınalar kopan bizlerden bir karakter bence. Bazı şeyler dışarıdan görüldüğü gibi değil o insanın iç dünyasını, verebileceği psikolojik savaşları da göz önünde bulundurmak gerekir. Bu kitapta sevgi ve sevgisizlik özellikle kişi tahlilleri çok iyi işlenmiş. Üslubu da oldukça sade. Ve bazı kitaplar yalnızca bir kez okunmakla kalmamalı benim de en kısa zamanda tekrar okuyacağım popülaritesini asla kaybetmeyen ve sonuna kadar hak eden bu kitabı sizlere tavsiye ediyorum.
Son olarak yazar hakkında da şunu söylemek isterim ki nasıl öldüğü bilinmeyen aylar sonra ormanlık bir alanda bir çoban tarafından cenazesi bulunan fakat daha sonra kaybedilen ve mezarı bile olmayan ya da bilinmeyen yazarımızdır kendisi. Geride sadece Kuyucaklı Yusuf, İçimizdeki Şeytan, Kürk Mantolu Madonna adlı üç romanı ve bazı hikayeleri vardır. Kitaplarla kalın.
Kürk Mantolu Madonna Kitabından Alıntılar
“Ben dünyadan ziyade kafamın içinde yaşayan bir insanım.”
‘Bir kitabı okurken geçen iki saatin, ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince, insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım.’
‘Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı. Çünkü o, benim için bütün insanlığın timsaliydi.’
‘Bir insanın diğer bir insanı, hemen hemen hiçbir şey yapmadan bu kadar mesut etmesi nasıl mümkün oluyordu?’
‘Kimi tutkular rehberimiz olur yaşam boyunca. Kollarıyla bizi sarar. Sorgulamadan peşlerinden gideriz ve hiç pişman olmayacağımızı biliriz.’
‘Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, ‘Bu öyle olmayabilirdi!’ düşüncesi.’
‘Seninle şöyle bir oturup konuşamadık.’
‘Bu akşam anladım ki, bir insan diğer bir insana bazen hayata bağlandığından çok daha kuvvetli bağlarla sarılabilirmiş.’
