Bugün, Graham Norton’dan Koruyucu kitabının incelemesini yapacağız. Koruyucu ile ilgili sonda söyleyeceklerimi başta söyleyerek başlıyorum kitap incelemesine. Yazardan okuduğum Çiftlik beni mutlu etmişti. Bu kitabında ise bazı kısımlar bana John Fowles’in Koleksiyoncu’yu hatırlattı, heyecanım daha da arttı açıkçası. Okuru kavrayan, koşuya dahil eden, kıvrandıran bir tınısı var. Elimden bırakmadan okudum desem yeridir, sürükleyiciydi
Sizi de heyecanlandırdıysam konusuna geçebilirim artık.
Koruyucu – Graham Norton İncelemesi
Elizabeth, annesi Patricia’nın ölümüyle, ondan kalan evi satışa çıkarmak üzere çocukluğunun geçtiği yere doğru yola çıkar.
Patricia, orta yaşlarda toplumun ‘kız kurusu’ olarak tanımladığı, aşktan anlamayan bireyi. Yalnız Kalpler’de eş adayı aramaya ikna edilir arkadaşı Rosemary tarafından. Tanıştığı adam Edward. Tuhaf biridir. Annesiyle tanışmaya gider, şehirden uzakta izbe bir yer. Derken.. bir gün kucağında bir bebek; Elizabeth ile çıkagelir yaşadığı yere. Bir çok çıkarım yaptım bu anne-kız ikilisinin yaşadıklarından ve hissettiklerinden.
Mektuplar, yaşanan ölümlerin sürüklediği sapkınlıklar, trajedi.. affedebilmenin büyüklüğü, sevginin sınırlarını belirleme, kadında var olan annelik iç güdüsü, geçmişin, şimdinin ve geleceğin ‘koruyucusu’ olma rolü. Görünenin arka yüzünde bambaşkalığın oluşuna, özümüze, insana ait kaygıları, endişeleri, yaraları taşıdığına inandım.
Diğer bir nokta da, bazen olanlar öyle bir hal alıyor ki, nefes alamaz duruma geliyorsunuz gerilimden. Özellikle, kaçık babaannenin sözde ‘kibarlıkla yaptığı manyaklıklar. Onun dışında zaten her bölümde şaşkınlığınız daha da artacak, bir yerden sonra artık tavan yapacak.
Graham Norton’un Koruyucu Kitabından Alıntılar
Odalar boş değildi; birisinin yokluğu ile doluydular. Ölüler ortadan kaybolmaz, dünyaya damgalanmış halde negatiflerini bırakırlar.
Odalar boş değildi; birisinin yokluğu ile doluydular. Ölüler ortadan kaybolmaz, dünyaya damgalanmış halde negatiflerini bırakırlar.
“Beklentini çok yükseltme. Her zaman sorulardan çok daha az sayıda cevap vardır.”
“Kimsenin artık genç diyeceği bir yaşta olmasa da, henüz kırk birinde, hayatının sona erdiğini ilan edemezdi. Uzun zaman önce dalgalar tarafından alınan ağabeyi James’i düşündü. Vazgeçme lüksü yoktu ama Edward’ın yapmak istediği tam olarak buydu. Gelgit onu almaya gelene dek, olduğu yerde dizlerine sarılmak ve oturmak istiyordu.”
Ölüler ortadan kaybolmaz , dünyaya damgalanmış halde negatiflerini bırakırlar.
