Nefes nefese kaldım, halbuki daha bir kaç hafta öncesine kadar bu merdivenleri çıkarken hiç yorulma emaresi göstermiyordum. Son zamanlarda ne de çok değişim oldu yaşantımda. Çok kolay yoruluyorum artık. Bu geçen iki hafta da yirmi yıl yaşlanmış gibi hissediyorum.
Ah o talihsiz gün. Saat tam 14.23’ü gösteriyordu. Sıradan bir poliklinik muayenesi için gitmiştim hastaneye. Son beş yıldır akciğerimde nodül yani leke olduğu için aralıklı akciğer röntgeni çektiriyordum. Duvarda asılı duran saat 14.23 te takılı kaldı sanki. Poliklinik duvarı ortadan ikiye ayrıldı ya da tavan mı çöktü anlayamadım. Doktor akciğer grafiğimi açmış inceliyordu sonra yüzünü buruşturdu, yutkundu ve gözlerini kaçırarak:
[geo-post target=”true” id=”6743″ label=”Önerilen Yazı”]
” Akciğerinizde önceki çekimde bulunmayan bir kitle görüntüsü var” dedi. Ben önce donakaldım sonra gayri ihtiyari aklıma hücum eden tüm soruları doktora peş peşe yönelttim.
” Akciğerimde mi ? Çok mu büyük? Hangi tarafımda? Kanser mi ? Bir yanlışlık olamaz mı? Ölecek miyim?
Doktorun sonra akciğer tomografisine göndermesi ve bir kaç gün içerisinde akciğer kanseri olduğumu anlamam evet ölecek olduğumu öğrenmem sadece iki günümü aldı ya sonrası.
Hayatta ne bu kadar hızlı ilerler. Bir çocuk bu kadar hızlı büyür mü? Yahut akarsular bu kadar hızlı akar mı? Dünya da böyle hızlı dönüyor mu ? Bana biçilen kaftan çok dar geldi. Sadece üç aylık bir ömür kime yeter bu kadar çok yapılacak işim varken.
Daha düne kadar maç yapıyordum ve en güzel golleri de ben atıyordum, şimdi merdiveni nefes nefese zor çıkıyorum. Radyoterapi veya kemoterapi safhasında çoktan geçmişim. Peki ben neden hissetmedim, sinsi hastalık tam da böyle olsa gerek, seni işgal eden bir sürü anarşist hücre var ve sen hala gelecek güzel günlere dair her insan gibi plan yapıyorsun.
Biliyorum bir kaç ay sonra bir gün yalvar yakar hastaneye yatıracaklar. Ölecek zaten bari hastanede ölsün diyecek yakınlarım. Nefes almak isteyeceğim fakat hava dolacak bir ciğerim kalmayacak. Delice yaşamak isterken, yanlışlıkla çöpe atılan değerli bir kitap gibi öleceğim.
Öyküleri severek okuyorum . Teşekkür ederim .Devamını beklerim 🌹☘️🌹