Story Box kanalında yayınlanan Ahmet Ümit’in Hayat Hikayesi adlı video da Ahmet Ümit, kendi hayat hikayesini anlatıyor. Türkiye’nin en önemli romancılarından Ahmet Ümit’in hayat hikayesini onun ağzından dinleyelim..
Ahmet Ümit’in Hayat Hikayesi
Ahmet Ümit’in Aile Yaşamı
Gaziantep’te doğdum. O zaman henüz sanayileşme bu kadar yoğun değil. Bin dokuz yüz altmış yılı
Gaziantep’te babam kilim halı saçıyor dedemle birlikte. Annem bir terzi. Kadın terzisi evde çırakları var. Ama aynı zamanda bağlarımız var bahçelerimiz var. Şehrin göbeğindeyiz. Şehrin içindeyiz ama doğayla da iç içe geçen bir çocukluktan söz ediyoruz.
Yedi çocuklu bir ailenin en küçük oğluyum ben. Beş abim var, bir ablam var. Abilerimin biri Londra’da okuyor. Bir abim İstanbul’da okuyor, bir abim Ankara’da okuyor. Dolayısıyla bin dokuz yüz altmışların altmış yetmiş arasındaki yani benim çocukluk dönemimdeki Gaziantep’e Hem Londra’nın, dünyanın başka bir ucunun hem de İstanbul ve Ankara’nın rüzgarları geliyor. Yoğun politik dönemler, altmış sekizlerden bahsediyoruz.
Hem dünyada hem Türkiye’de büyük çalkantılar var. Gençlere özgürlük istiyor, kalıplar kırılıyor, yeni bir dünya doğuyor. İşte benim çocukluğu durumda geçti. On sekiz yaşına kadar Gaziantep’te yaşadım. Yani çocukluk ve ilk gençlik yılları ki aslında bu insan hayatını belirleyen en önemli yıllar diyebiliriz.
Babam dindar bir adamdı. Yani ama çocuklarını okutmakta bir beis görmez. Benim babamı din iyi bir insan yap yani dinin böyle özellikleri vardır. Bazı insanlar dindar olduğu için çok iyi insanlara dönüşürler, şahane insanlar olurlar. Bazıları da zalim olurlar. Annem bir ev kadını olmasına rağmen romanlar okurdu. Masallar dinlerdi. Bunları ayrı ayrı anlatır da
Ahmet Ümit’in Üniversite Hayatı
Ben İstanbul’u kazandım. Marmara Üniversitesi, kamu yönetimi bölümü, çok çalışkan bir öğrenci değilim lafı aramızda. Ama zeki bir öğrenciydim. O yaz çalıştım sadece. O yazın sonunda Bu genel yetenek diye bir alan vardı o üniversite sınavlarında soruyorlar. Orada çok iyiydim ben. Ondan dolayı kazandım üniversiteyi. Ve İstanbul’a geldim. Başlarda benim okuldan evet kaymakam filan oluyor ya da işte banka müdürü oluyor filan.
Babam Buna bir şey olacak. Oralarda filan. Aman dikkat et. Çok arkadaşım öldü. Raslantı sonucu yaşıyorum ben. Yani Bakırköy Halk Evi’nde örneğin bin dokuz yüz yetmiş dokuz yılı seksen yılı karıştırıyorum. O darbe öncesi bomba patladı. Yan yana oturuyorduk. Böyle üç arkadaş. Tesadüfen içimden bir şeyi hani kalk şuradan bir şey al dedi. Kalktım. Bir kaç dakika sonra. Bomba patladı.
Üç arkadaşım paramparça oldu. Ölümle yan yana yaşanan bir süreçti bu. Her akşam. Oturuyoruz arkadaşlarla yiyoruz, içiyoruz. IştenÜniversitede kantindeyiz. Gidiyoruz. Ertesi gün öğreniyoruz bir arkadaşımız. Vurulmuş. Korkunç bir dönem, korkunç bir zamandı. Üniversite öğrenciliğinden çok politik eylemlerde geçiyordu ömrü.
Ahmet Ümit’in Evliliği
Üniversite hayatın devam ederken Bin dokuz yüz seksen bir yılında evlendim. Bir de kızımız oldu. Yirmi bir yaşında baba oldum. Yirmi bir yaşında örgüt yönetiyorum. Bin dokuz yüz seksen beş, seksen altı yıllarında Parti Beni Moskova’ya yolladı. Kaybol sen biraz hem de git eğitim al. Nazım Hikmet‘de gitmişti Moskova’ya
iş değeri, Marksizm endüstrisi var. Moskova ne demek? Benim hayallerimin şiiri ya. Müthiş bir şey. Bir sahte pasaportla gidiyor. Çok heyecan vereceğiz. Ama çok tehlikeli. James Bond gibi filan yani. Ondan sonra Moskova’ya gittim. Fakat o benim için bir hayal kırıklığı oldu. Kafamdaki sosyalizm ve uğruna dövüştüğüm toplum, ideal toplum bu değildi.
Bazı sorunları çözmüşlerdi ama insanlar mutsuzdu. Yani ben bunun için dövüşmem. Öyle bir toplum için dövüşmem. Böyle bir toplum. İnsanlar böyle bir toplumu arzu etmezler. Evet, tabii patronlar yok ama devlet var. Evet, ekmek çok ucuz, sütü çok ucuz, ulaşım çok ucuz ama hayat kalitesi yerlerde sürünüyor. Felaket herkes birbirine benzemeye başlamış. İnsanların yaşama sevinci ölmüş. Benim kafamdaki ideal toplum bu toplum değil.
Ahmet Ümit’in Yazarlık Kariyerine Başlangıcı
İstanbul’dayken kısa hikayeler yazıyordum bin dokuz yüz seksen iki yılında filan hikayeler yazdım. Hatta ilk yazdığım hikayelerden biri o zaman Prag’da yayınlanan bir dergi vardı. Barış ve Sosyalizm Sorunları
yayınlanıyor. O hikayelerden biri orada yayınlandı. Kırk dilde bak çok önemli.
Bu tabii bana büyük bir motivasyon Allah dedim ya benden yazar olabilir filan düşünmeye başladım. Işte bunun üzerine üç yıl sonra Moskova’ya gittiğimde bir de Nazım Hikmet orada yani eşi Vera onunla
Onun evine gidiyordum. Ve böylece ben dedim ki ya Ahmet yani şimdi ya benim düşüncelerim değişmedi hala savaşın olmadığı, sömürünün olmadığı, insanların adil ya bir toplumu mu öneriyorum insanlar? Bunu dedim bir parti olmadan sen Yazarak yapabilirsin.
Bak senden önce bunu yapan yazarlar var. Büyük yazarlar var. Bunların partisi yoktu. Yapmışlar. Nazım Partisi vardı ama Nazım da partiyi aşan bir adam. Türkiye Komünist Partisi dediğinizde çok az insan bilir ama Nazım dediğini herkes bilir yani. Dedim ki sen bir yazar olabilirsin. Yazar olmalısın. Ya buradan böyle çıkabilirsin çünkü daraltıyor, sınırlıyor. Ama sanat kucaklayıcı kapsıyor. Herkesi kucaklıyor. Ve böylece ben orada yazar olmaya karar verdim.
Ahmet Ümit: Yurtdışına çıkın
Ben bugün gençlere de hep şunu söylerim açıkçası. Hep derim ki onlara mutlaka yurt dışına gidin. Yurt dışına niye gitmek lazım? Hani eğitim alanı o başka bir şey. Şunun için. Bir şeyi iyi görebilmemiz için araya mesafe koymamız gerekiyor. Görmek için uzaklık lazım. İşte yurt dışına giderseniz ülkenizi daha iyi görebilirsiniz. Ülke içindeyken o işin içinde olun. Hani derya derya içinde olup da deryayı bilmeyen balıklar var ya, işte derya içinde olduğumuz zaman deryayı bilmiyoruz. O denizi anlayabilmek için dışarı çıkmamız lazım….
Ahmet Ümit’in Hayat Hikayesi‘nin geri kalanını Story Box Youtube kanalı üzerinden izleyebilirsiniz. Ayrıca kanala abone olmanızı da tavsiye ederim.
Bu yazıyı değerlendirmek için tıklayın!
[Toplam: 0 Ortalama: 0]
0
Beğenmek
0
Komik
0
Sinirli
0
Sıkıcı
0
Şaşırmak