Gece Yarısı Kütüphanesi, 42 dile çevrilen, 2020 yılının en iyi roman unvanına sahip, bu aralar çok fazla bilgi kitabı sonunda okudum.
Nora, bir andan işinden kovulup, kedisini kaybetmeyip, nişanlısından ayrılıp, abisi ile araları açılıp, hem de derste öğrencisini kaybedince intihara kalkışır. Kendisini bir an da Bayan Elm’in yanında, Gece Yarısı Kütüphanesinde bulur.
Burası raflarda sonsuz kitapların olduğu bir yer. Sonsuz kitap Sonsuz hayat. Her kitabını tamamen bir hayatta bulur. Abisi ile iyi anlaştığı, müzik grubu kurduğu, muhteşem bir yüzücü olduğu, mutlu bir yuva kurduğu, bir ayı ile karşı karşıya kaldığı bir çok hayatta kalan ve kütüphaneye geri döner. Aslında pişman olduğu, tüm ikramiyeyi kaçırdığını sandığı hayatlara bir bakar çıkar.
Kaçırdığını sandığı hayatların bedellerini de görür. Ve sonra ölmek istemediğini anlar. Pes etmemesi ve ne olursa olsun yaşamaya devam etmesi gerekiyor. Ve normal hayata geri dönüşü ile kitap oğlu bulur.
Kitapta harika alıntılar var, dili de gayet akıcı. Bir anda kütüphane de olmak istedim, merak ettiğimiz hayatlara bir bakmak istedik, ama mümkün değil o yüzden, kendimize da ne hayaller, nasıl gördüğünü görmenin tek yolunu yaşamak.
Gece Yarısı Kütüphanesi Alıntılar
“Kendime yalnızlıktan daha iyi bir dost bulamadım.”
Kütüphane dışarıdan kaçıp uygarlığa sığındığı bir yer gibiydi.
Ne kadar dürüst olursan ol, insanlar ancak kendi gerçeklerine en yakın olan şeyleri görebilir.
“İnsan kendini yalnız hissediyor bazen.”
“İnsanlar şehir gibiydi. Bazı kötü yönleri var diye bütün şehirden nefret etmezdiniz. Sevmediğiniz yanları, birkaç tane tehlikeli ara sokağı ve mahallesi olabilirdi ama bir şehir yaşanır kılan şey iyi yönleriydi.”
Bazı yolların daha kolay olacağını düşünmek işimize geliyor bence. Ama belki de kolay yol yoktur. (…) Her gün, her an yeni bir evrene giriyoruz. Boş yere hayatımızın farklı olmasını diliyor, kendimizi başkalarıyla ve kendimizin farklı versiyonlarıyla karşılaştırıp duruyoruz ama gerçekte çoğu hayat bir yere kadar iyi ve bir yere kadar kötü.
– Kimse bizi anlamıyor.
+Kimse kimseyi anlamıyor.
“Özgürlüğün temelinde itaatsizlik yatar. İtaat edenlerden ancak köle olur.”
…Çünkü hayat yalnızca yaptıklarımızdan değil, yapmadıklarımızdan da oluşur. Ve yaşadığımız her an… bir çeşit dönemeçtir.”
“Ama hayatın anlamını arıyorsan, hiç yaşamamışsın demektir.”
