Şiir okuyordu adamın biri
Önce seni
Sonra seni
Sonra da yine seni sevdim
Diye başlayan…
Şiir okuyordu adamın biri
Seni sevdiğim için güneş doğuyor
Seni sevdiğim için hava güzel
Seni sevdiğim için mevsim bahar
Seni sevdiğim için kuşlar ötüyor
Seni sevdiğim için yağmur var
Seni sevdiğim için
Tane tane ve bembeyazdır kar…
Şiir okuyordu adamın biri
Bir çocuk masumiyetiydi aşk
Ruhum mayalanırken
Sabrım demleniyor
Cebimde metelik yok
Yine de zenginim
Çünkü bir sevdiğim var…
Şiir okuyordu adamın biri
Caddelerde hayat akıyordu
Akın akın insanlar yürüyordu
İnsan olduklarını düşünerek
Sevişince o*ospu oluyordu kadın
Öbürü nasılsa erkek
Oysaki işteş bir fiildi sevişmek…
Şiir okuyordu adamın biri
Hak yiyene laf yok o güçlü ve iri
İçince gavur oluyordu birileri
Düşününce hain
Güvercin hep suçluydu zaten
Haklı olan şahin…
Şiir okuyordu adamın biri
Bir pencere dibinde bir kadın ağlıyor
Baldırı çıplak bir adam geçiyor yoldan
Kuşlar yine tellere tünüyor
Fiyakalı bir adam iniyor arabadan
Kimi okuyarak yaşıyor
Kimi de yaşayarak okuyor hayatı
Ömür öyle veya böyle geçip gidiyor…
Şiir okuyordu adamın biri
Çöplerdeki kartonları
Toplarken zayıf ve cılız çocuk
Yere tükürüyordu bir arsız
Başaklar arasında
Bir ispinoz ölüyordu
Sokakta bir köpek
Taşlanıyordu sebepsiz…
Şiir okuyordu adamın biri
Mızıka çalıyordu sokak çocuğu
Yerdeki şapkaya bir bozukluk
Atıyordu sosyetik güzel
Bir iki figür küçük bir dans
Tüm dikkatler sosyetikte
Gölgede kalıyor mızıka ve çocuk
Hayat kimine şans
Kimine bolluk
Hayat kimine sefillik
Kimine yokluk…
Şiir okuyordu adamın biri
İnşaat işçisi olup biteni izliyor
Nasırlı ellerinde tütün
Tezgahın ardında namaza duruyordu
Yaşlı esnaf sessiz ve sakin
Şükreden fakir
Gözü doymayandı zengin…
Şiir okuyordu adamın biri
Düzene bozuk atıyordu
Söylene söylene
Sol eli havada biri
Durmadan nutuk atıyorlardı
Televizyon kanallarında birileri
Bir sağa bakınıyordu insanlar
Bir de sola
Su yatağını buluyordu
Düzense hiç değişmiyordu…
Şükrullah YAVUZER
10 Nisan 2022
