Ardımda bıraktım kırgınlıklarımı
Her ne kadar zor olsa ayrılmak
Bu ağır yükü sırtımda taşımaya alışmak
Yalanlarla da, sefillikle de olsa yaşamaya çalışmak
Gecenin koynuna bıraktım telaşlarımı
Vazgeçtim zevk-ü sefasından cihanın
Tadı tuzu da yok artık yaşamın
Konuşmaya hevesi kaçmış cümlelerin..
Uysal bir kediye dönmüş sevgi
Bir görsen yüzlerde bir hüzün, bir hüzün
Hırçın aslana dönmüş yüzün
Bir baksan yazımda, güzün…
Sıcak mı havalar, üşütüyor mu yalnızlık
Parasızlıktan değil, yüreksizlikten bu sefillik
Ansızın çekip gitse bu sessizlik
Bir görsen matemim bile müzdarip.
Karanlıklar düşmanım, gündüzler fazla aydınlık
Alışılmış yürekler soğuk gibi yüzler
Amaçlar farklı, ah şu insanlar bir çekip gitseler
Ne güzel olur bu diyar, serinlik
Yürürsen bilmeden yolunu, amaçsız
Yoksa bir hedef, bir yarar kazançsız
Toprağı kaz istediğin kadar faydasız
Gördüğün yine karanlık yine karanlık …!!
Ezgi Nilay Beyiş
👏👏