Irvin D. Yalom'un Nietzsche Ağladığında

Nietzsche Ağladığında Kitabından Alıntılar

Paylaş

Bu Yazıyı Paylaş

veya linki kopyala

Nietzsche Ağladığında Kitabından Alıntılar. Nietzsche Ağladığında kitabının en sevilen ve paylaşılan alıntıların sizler için derledik. Keyifli okumalar!

Belki de sevdiğiniz insanları düşünmektesiniz; ama daha derinlere inin… Sonunda, sevdiğinizin onlar olmadığını göreceksiniz. Siz, bu sevginin içinizde yarattığı duyguları seviyorsunuz. Siz arzuyu seviyorsunuz, arzu edilen şeyi değil…

Ben ümitsizliği tedavi edemem Doktor Breuer. Onu incelerim. Ümitsizlik, öz farkındalık uğruna ödenen bir bedeldir. Yaşama derinlere inerek bakacak olursanız, ümitsizlikle her zaman karşılaşırsınız.

Fakat bu nasıl mümkün olabilir?” diye devam etti Breuer .”İlk amacımız, yani ümitsizliğin tedavisi bile, tıp biliminin sınırlarının ötesinde. Fakat bu ikinci durum, yani hastanın gizlice tedaviye alınması, sonucu zaten şüpheli girişimimizi hayal alemine taşır. Başka engeller de var mı henüz açıklamadığınız? Profesör Nietzsche yalnızca Sanskritçe konuşabiliyor ya da Tibet’teki manastırından çıkmayı reddediyor falan olmasın?

Yalnız başına ölecek olma düşüncesini üzerimden atamıyorum. Öldüğünüzde, bedeninizin günlerce hatta haftalarca bulunmayacağını, ancak bir gün bir yabancının burnuna gelen iğrenç bir kokuyla keşfedileceğini bilmek nasıl bir şey biliyor musunuz?

Yaşam da acımasız, ölüm de.

Irvin D. Yalom'un Nietzsche Ağladığında

Birden doğrulup çevreme baktığımda kimsenin yanımda olmadığını, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum…

Bir kitap bizi alıp diğer kitapların üzerine çıkarmıyorsa o kitabın neresi iyidir?

İncelenmekten alınan keyif o kadar büyük olurdu ki Breuer yaşlanma, sevdiklerini kaybetme ve dostlarından uzun yaşamanın asıl acı veren yanının sizi inceleyen gözlerin bulunmaması olduğuna inanırdı; hiç kimsenin dikkat etmediği bir yaşamdan duyulan dehşet…

Ölümün son iyiliği, bir daha ölümün olmamasıdır.

İnsanlar vedalaşırken genellikle olayın sürekliliğini inkar eden sözler dile getirmeyi severler. Birbirlerinden ayrılırken “tekrar görüşene dek” derler. Yeniden bir araya gelme planları yapmakta çok aceleci davranırlar, fakat unutmakta daha acelecidirler.

Ümit mi? Ümit en son kötülüktür!
… Pandora’nın kutusu açılıp, Zeus’un içinde sakladığı bütün kötülükler dünyaya saçıldığı zaman, orada son bir kötülük kaldığından kimsenin haberi olmamıştı: Ümit. O zamandan beri, insanlar yanlışlıkla kutuyu ve içindeki ümidi iyi şans olarak yorumladı. Fakat Zeus’un arzusunun, insanların, kendilerini işkenceye teslim etmeleri olduğunu unuttuk. Ümit kötülüklerin en kötüsüdür, çünkü işkenceyi uzatır.

Düşünceler, duygularımızın gölgesidir; ama her zaman daha karanlık , daha boş ve daha sade. Şu günlerde kimse ölümcül gerçeklerden ölmüyor, öyle çok panzehiri var ki.

Kendinden hiç hoşlanmayan pek çok insan gördüm; bunlar önce başkalarının kendileri hakkında iyi düşünmelerini sağlamaya çalışırlar. Bunu başarınca da bu sefer kendileri de kendileri hakkında iyi düşünmeye başlarlar. Ama bu sahte bir çözümdür; bu başkalarının otoritesinin altına girmeyi kabullenmektir. Size düşen görev kendinizi kabullenmenizdir; benim sizi kabullenmemin yollarını aramak değil.

Dans eden bir yıldız doğurmak isteyen, önce kendi içinde büyük taşkınlıklar ve kaos yaşamak zorundadır.

Eğer kimse sizi dinlemiyorsa, bağırmak en doğal şeydir!

Irvin D. Yalom’un Nietzsche Ağladığında kitabını daha önce okumuş muydunuz? Kitap hakkındaki düşüncelerini yorum atarak belirtebilirsiniz. Binbir Sözlük sitemize de bekliyoruz.

Bu yazıyı değerlendirmek için tıklayın!
[Toplam: 0 Ortalama: 0]

1
be_enmek
Beğenmek
0
komik
Komik
0
sinirli
Sinirli
1
s_k_c_
Sıkıcı
0
_a_rmak
Şaşırmak
Nietzsche Ağladığında Kitabından Alıntılar

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Uygulamayı Yükle

Uygulamamızı yükleyerek içeriklerimize daha hızlı ve kolay erişim sağlayabilirsiniz.

Giriş Yap

Binbir Kitap ayrıcalıklarından yararlanmak için hemen giriş yapın veya hesap oluşturun, üstelik tamamen ücretsiz!