Biz hiç olmadık sevgilim
Küçük çığlıklarda boğulduk hep
Çığlıklarım yetim kaldı
Biz hiç olmadık sevgilim
Kardelenler eşliğinde gözlerimiz hiç buluşmadı
Köşe başında yarı şaşkın karşılaşmadık
Havanın soğukluğu kıramadı içindeki rüzgarları
Yananayken birbirimizden eksildik
Biz hiç olmadık sevgilim
Korkaklığımız sorgulatır her şeyi
Biz o bankta hiç oturmadık
Yalnızlıklar paylaştık el eleyken bile
Buruktu senin de için bilirdim
Ama konuşamazdım bir türlü
Ne ben açabildim kollarımı
Ne de gelişin sardı beni
Yani dokunamayan iki boşluktuk oysa
Demem o ki sevgilim
Biz hiç olmadık
BİZ HİÇ OLDUK
İsa Demir