26 Şubat 1641’de ‘Between the Act’ kitabını bitirip okuması için kocası Leonard’a verdi. Bu romanı büyük bir mutlulukla yazan Virginia, kitabı okuduktan sonra kitaptan hoşlanmaz ve depresyonu iyice artar.
Okumayıp yazamayacağını düşünen ve bu şekilde tamamen aklını yitireceğinden enide eden Virginia Woolf, intihar için kendini hazır hisseder. 28 Mart 1941 yılında Kocası Leonard’a ve eşcinsel partneri Vita Sackville’ye iki veda mektubu yazar. (Evet, Virginia Woolf eşcinseldi. Bunu söylemekten de çekinmeyen bir kadındı.) Bastonunu alarak Ouse ırmağına doğru yürüyüp ceplerine suda batmaya yetecek kadar taşlarla doldurduktan sonra kendisini ırmağın soğuk sularına bırakır…
Woolf’un kocasına bıraktığı mektupta şunlar yazılıydı;
en sevdiğim,
Yine delirecekmişim; bu korkunç günleri atlatamayacakmışız gibi hissediyorum. Ve sanki giden zamanı geri çeviremeyeceğim. Sesler duymaya başlıyorum ve konsantre olamıyorum. Bu yüzden yapmam gereken şeyi yapıyorum. Bana verebileceğin en büyük mutluluğu verdin. Kimsenin yapamayacağı şeyleri yaptın. İki insanın birlikte daha mutlu olabileceğini sanmıyorum. Ben artık savaşamayacağım. Biliyorum, senin hayatını mahvediyorum, bensiz daha mutlu olacaksın. Görüyorsun bu mektubu bile doğru düzgün yazamıyorum, Okuyamıyorum. Hayatımdaki bütün mutluluğu sana borçlu olduğumu söylemek isterim. Bana karşı inanılmaz sabırlısın ve iyisin. Şunu söylemek istiyorum -aslında bunu herkes biliyor- eğer biri beni bu durumdan kurtarabilecek olsa bu sen olurdun. Her şey beni terk edip gitti ama senin iyiliğin hep benimle kaldı. Artık senin hayatını mahvetmeyeceğim. Kimse, seninle mutlu olduğumuz kadar mutlu olamazdı.
V.
Mektubun orijinal hali.
