Ursula K. Le Guin: Edebiyat Dünyasının Sıra Dışı İsimlerinden Biri
Ursula K. Le Guin, Amerikalı yazar olarak edebiyat dünyasında önemli bir yere sahip. 1929 yılında dünyaya gelen Le Guin, fantastik öykü ve romanlarıyla tanınmakta ve eserlerinde derin sosyal ve politik temaları işleyerek okuyucularını düşündürmektedir. 1974 yılında yayımlanan Mülksüzler adlı eserine kadar altı adet bilimkurgu romanı kaleme almıştır.
Yazar, Yerdeniz dizisini beşleme haline getirerek, fantastik edebiyatın en önemli yapı taşlarından birini oluşturmuştur. Bilimkurgu, benim okuma alanımda pek de yakın bir tür değil ama Le Guin’in Aya Tırmanmak adlı eserini okurken, Alice Munro’nun öykülerini tanımladığım, “roman gibi” öyküler fikri zihnimde belirdi. Bu tür eserler, okuyucuya farklı bir deneyim sunuyor.
Yazarın biyografisini araştırırken, roman kahramanlarının genellikle sıradan, güzel genç kadın ve erkek karakterlerden uzak olduğunu fark ettim. Le Guin, çaresiz, yaşama cesareti gösteren yaşlı, sakat veya tecavüze uğramış karakterler yaratmayı tercih ediyor. Bu noktada, erkek okurların rahatsız olmadan feminist teoremi işleyiş biçimini de gözlemlemek mümkün. Bu özellikler, Le Guin’i benim gözümde daha da ilginç ve okunası kılıyor.
Metis Yayınları tarafından yayımlanan eserinde on sekiz farklı öykü yer alıyor. Her bir öykü, sıradışı konularla bezeli ve okuyucuyu derin bir anlatıma kapılmaya davet ediyor. Fakat, benim naçizane düşünceme göre, bazı yazarları anlayabilmek için “iyi bir okur” olmak gerekiyor. Edebiyatın derinliklerine dalmayı seven okurların, Le Guin’in eserlerini çok seveceği kesin.
Keyifli okumalar dilerim!
Kitaptan Alıntılar
“Ann’in babası çiftlik evinin aşağısındaki kaynaktan küçük bir gölet yapmıştı yenilerde. Öğle yemeğinden sonra onu görmeye gitmişlerdi. Suyun karşı kıyısındaki yüksek, çıplak, sarı tepede atlar otluyordu. Suyun seviyesi yağmur mevsimindeki en üst çizgiden yaz seviyesine inmiş, kırmızı, çamurlu bir kıyı bırakmıştı.” (Dört Buçuk adlı öyküden, s. 32)
“Ama ruhumu yaptığım halde onunla ne yapacağımı bilemiyorum. Onu kim ister? Altmış yıl yaşadım. Bundan sonra yapacağım şeyler daha önce yaptıklarımın aynısı ama daha azı, gittikçe güçsüzleşecek, hastalanacak, küçülecek, kendi üzerimde büzüşecek ve öleceğim. Yaptığım ya da bildiğim şeyler her ne olursa olsun. Kelimelerin bir anlamı yok.” (Ethergezer adlı öyküden, s. 112)
“Anne sakin ol. Ağlayıp beni de ağlatma. Kış geldi mi geri döneceğim, baharda gideceğim. Sümbülleri getireceğim. Artık bana güvenebilirsin, çocuk değilim artık. İyi de hem senin kızın hem onun karısı nasıl olabilirim?” (Çocuk Gelin adlı öyküden, s. 143)
