Dorian Gray’in Portresi
Oscar Wilde, ünlü İngiliz yazarların başında gelmektedir ve 1891 yılında yayımlanan Dorian Gray’in Portresi, onun tek romanıdır. Bu roman, yayımlandığı dönemde ahlaksızlık temaları nedeniyle tutucu çevrelerce büyük bir tepkiyle karşılanmıştı.
Oscar Wilde, aydın bir ailede yetişmiş, iyi bir eğitim almış bir yazardır. Ancak, yaşam tarzı ve cinsel tercihleri nedeniyle 19. yüzyıl İngilteresi’nde dışlanmış, bu sebepten ötürü eşcinsellik suçlamasıyla iki yıl hapis cezası almıştır. Eserleri, şiirleri ve bu tek romanıyla dünya edebiyatında önemli bir yer edinmiştir.
Dorian Gray’in Portresi, yazıldığı döneme göre ahlaki açıdan cesur ve cüretkâr sayılabilecek bir roman olarak öne çıkmaktadır. Öykü, genç ve yakışıklı Dorian Gray’in güzelliği karşısında büyülenen ressam Basil Hallward’ın onun portresini yapmasıyla başlar. Dorian, Lord Henry Wotton sayesinde kendi güzelliğinin farkına varır ve bir gün portresinin yaşlanmasını diler, kendisinin ise daima genç kalmasını ister. Bu dilek, portredeki değişim ve Dorian’ın karanlık sırrını ortaya çıkarır. Ressam Basil, Dorian’ın portresindeki garip değişiklikleri fark etmeye başlar.
Romanın 1891 yılında yazılmış olması, konusunu daha da ilginç kılmaktadır. Okuması akıcı ve keyifli bir eser. Klasiklerden biri olarak mutlaka okunması gereken bir kitap bence.
Keyifli okumalar!
Kitaptan Alıntılar:
”Dorian Gray benim için yalnızca beni yaratıcılığa iten bir güdü. Ben onda her şeyi buluyorum. Sen hiç bir şey bulmayabilirsin. Onun yapıtlarımda en çok var olduğu zamanla da imgesinin görülmediği zamanalar. Dedim ya, yepyeni bir tarzın sezisi o. Ben bir takım çizgilerin yuvarlanışında buluyorum onu, kimi renklerin güzelliğinde, anlatılmaz inceliğinde. Hepsi bu.” (s.22)
”Sevgili yavrum, ömürlerinde tek bir kez sevenlerdir asıl sığ olanlar. Onların vefa, sadakat diye adlandırdıkları şeyi ben, ya alışkanlığın verdiği rahatlığa ya da hayal gücünün yokluğuna bağlarım.” (s.68)
Genç adam, bir an, kendisiyle resim arasındaki bu tiksindirici, korkunç bağlantının kopması için yakarmayı düşündü. Resim, bir yakarıya karşılık olarak değişmişti; belki yine bir yakarıya karşılık olarak olduğu gibi kalabilirdi. (s.134)
