Yaşamaya devam ediyoruz
Ve durmadan direniyoruz hayata
Dikmiş namlularını, biz bakıyoruz
Kalıplara sokulmuş zavallı insana!
Tebessümler mi var yüzlerde
Umutsuz sözcükler mi dillerde
Paramparça hayatlar içinde
Yarına kalmaya çabalamakta ne?
Dönüp de baksak ardımıza
Hep aynı çaba boşa çıksa da
Ne gerek var kalmaya yarına
Ölmek için doğmadık mı, neye bu çaba?
Bir yarın olsa sarsa bizi mutlak
Kavrulan güneşin kızıllığına inat
Tüm umutları bir de sen yak
Geceyi aydınlatsın tahtadan at!
Son nefesin acı duygular içinde
Bir gecenin matemi yarınlar için de
Bir meşale elimde, bir umut cebimde
Çıkarız yarına aydınlıklar içinde!
Ezgi Nilay