Ayfer Tunç’tan okuduğum ikinci kitap olan Aziz Bey Hadisesi, Aziz Bey’in gönül kırgınlığıyla geçmiş olan hayatının anlatıldığı, öykü türünde yazılmış bir eserdir. Aziz Bey, hayatını kalp kırgınlıklarıyla, hicranlarla geçirmiş bir adam. Bu adamın hikayesini okumak beni çok etkiledi.
Kitap kısa bir öyküden oluşuyor olsa da kitabın o son sayfasını kapattıktan sonra kendinizi binbir duygu içerisinde buluyorsunuz ve buna ‘İyi ki okumuşum’u da ekliyorsunuz.
Daha önce Ayfer Tunç kitaplarını okumadıysanız mutlaka Aziz Bey Hadisesi’yle başlayın okumaya. Asla pişman olmazsınız. Kendine has üslubuyla, anlatımıyla okuru eserin içine çekiyor. Aziz Bey Hadisesi ise bunun en güzel örneklerinden. Şiddetle okumanızı tavsiye ederim.
“Ama bilmiyordu ki vücudun ruha ihanet etmediği anlar pek azdır. Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır; ama vücut dünyalıdır; yer, içer, yaşar.”
