Gandhi Üzerine Bir Biyografi Deneyimi
Biyografi türünde pek fazla kitap okuyamadım bugüne kadar. Ya okumak istediğim kişilerin biyografileri yazılmamıştı ya da o dönemlerde aradığım kitabı bulamamıştım. Ancak Gandhi, okumak istediğim önemli figürlerden biriydi. Dost Kitabevi tarafından Temmuz 2015’te yayımlanan bu kitabı görünce, merakla okumaya karar verdim. Kitap toplamda 160 sayfadan oluşuyor.
Gandhi hakkında daha önce yazılan biyografi eserlerini okumadığım için bu kitabı diğerleriyle kıyaslayamıyorum. Ancak kitabın tanıtımında, daha önce yazılan birçok eserin Gandhi’yi kutsayıcı ve ululayıcı bir dille ele aldığı, bu biyografinin ise tartışmalı görüşleri göz ardı etmeden daha nesnel bir Gandhi portresi sunduğu belirtiliyor.
Gandhi’nin 13 yaşında evlenmesi, üniversite eğitimini İngiltere’de tamamlaması ve İngiliz kültürüne adaptasyonu, ardından Güney Afrika’da geçirdiği yıllar sonrasında Hindistan’a dönerek reformist ve aktivist kimliğiyle ülkesinin bağımsızlığı için üstlendiği rol oldukça ilginçtir.
Gandhi anlatılırken putlaştırılmamış bir yaklaşım sergilendiği için, biyografiyi okurken zaman zaman aldığı kararlara ve yaptığı eylemlere şaşırmamak elde değil. Bu durum, okuyucuya Gandhi’nin insan yönünü daha iyi anlama fırsatı sunuyor.
Keyifli okumalar dilerim!
Kitaptan Alıntılar:
- “Güney Afrika’daki ilk yılları, ulusal bir liderin doğuş yılları olur. Gandhi’nin ilk başkalaşımı burada gerçekleşir. Ömrü boyunca bir milliyetçi kalacağı için, bu dönüşüm daha da önemlidir. Onun hümanizması Hindistan’a ve Hintlilere yönelik bu derin bağlılıktan asla ayrılmayacaktır. Kimi durumlarda, bir ‘Hindu’ lideri olarak da görülecektir. Keza, Hindistan’daki Müslümanların lideri Muhammet Ali Cinnah onu böyle niteleyecektir.” (s.25)
- “Gandhi, makalelerinde zanaat endüstrisinin ve çıkrıkla yün eğirmenin meziyetlerini över. Giyim tarzı, milliyetçiliğe bağlılık göstergesi haline gelir; çünkü eğer her Hintli yerli giysiler giyerse, yerel üretim gelişecektir. Bu fikrin peşinden giden Gandhi, yabancı giysiler giyen Hintlilerin Hintli kabul edilemeyeceğini ileri sürmekte tereddüt etmez.” (s.63)
