Ne hos, ey güzel Tanrim, ne hos
Maviliklerde sefer etmek!
Bir sahilden cözülüp gitmek
Düsünceler gibi basibos.
Açsam rüzgara yelkenimi;
Dolassam bende deniz deniz
Ve bir sabah vakti, kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.
Bir limanda, büyük ve bayaz…
Mercan adalarda bir liman…
Beyaz bulutlarin ardindan
Gelse altin isikli bir yaz.
Doldursa içimi orada
Baygin kokusu igdelerin.
Bilmese tadini kederin
Bu her alemden uzak ada.
Konsa rüya dolu koskumun
Çiçekli damina serçeler.
Renklerle çözülse geceler,
Nar bahcelerinde gecse gün.
Her gün aheste mavnalarin
Görsem açiktan geçisini
Ve her aksam dizilisini
Ufukta mermer adalarin.
Ne hos, ey güzel Tanrim, ne hos!
Iller, göller, kitalar asmak.
Ne hos deniz deniz dolasmak
Düşünceler gibi başıboş.
Versem kendimi bütün bütün
Bir yelkenli olup engine;
Kansam bir an güzelligine
Kuşlar gibi serseri ömrün.
Orhan Veli Kanık