İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı Önce hafiften bir rüzgar esiyor; Yavaş yavaş sallanıyor Yapraklar ağaçlarda; Uzaklarda, çok uzaklarda, Sucuların hiç durmayan...
Ardımda bıraktım kırgınlıklarımıHer ne kadar zor olsa ayrılmakBu ağır yükü sırtımda taşımaya alışmakYalanlarla da, sefillikle de olsa yaşamaya çalışmak Gecenin...
Benim adım insanların hizasına yazılmıştır.Her gün yepyeni rüyalarla ödenebilen bir ceza bu.Keşke yağmuru çağıracak kadar güzel olmasaydımÖlüm ve acılar çatsaydı...
“Zenciler prensesi olacağım.Hayat işte asıl o zaman başlayacak”Pippi Uzun çorapÇiçekli şiirler yazmama kızıyorsunuz bayımBilmiyorsunuz. Darmadağın gövdemiÇiçekli perdelerin arkasında saklıyorum.Karanlıkta oturuyorum....
bak şu bebelerin güzelliğinekaşı destangözü destanelleri kan içinde kör olasın demiyorumkör olma dagör beni damda birlikte yatmışızöküzü hoşça tutmuşuzkoyun değil...