Ömrümüz de kaç sonbahar geçti
Kaçıncı sonbahardır bu yüreğimizde kabuk bağlar
Kaç harabedir sarılmış bihaber, ağlar
Yâri görmeden kör olsa gözlerin
Ondan önce gördüğün neye yarar?
Yüreğimizin sonbaharı var en çokta
Ve bir hüznü yılların sarmalanmış yapraklara
Bir turuncu matem rengi var duygularımda
Yüreğimizin sonbaharı bu, biz mevsimleri
Çoktan unutmuşuz aslında..
Kaybolmuş şehirler içinden
Ve unutulmuş canlı günlerden
Geriye kalan yalnızca bir matem gidenlerden
Dönüp bakmaya gerek yok öyleyse
Olmak gerek birde bir gün gidenlerden..
Ezgi Nilay Beyiş