Algernon’a Çiçekler Kitabından Alıntılar, Zihinsel ve fiziksel engelli insanlarla nasıl başa çıkabiliriz? Onları kucaklıyor ve kabul ediyor muyuz yoksa dışlıyor muyuz? Yoksa onları önemsiyormuş gibi yapıp arkalarından alay mı edeceğiz? Ağladığımız gibi gülüyor muyuz? Bu kitap bize insanlığımızı sorgulatıyor…
Charlie 32 yaşında zihinsel engelli bir gençtir. İlerlemiş yaşına rağmen hala bir çocuktur. Kendisi gibi gençlerin gittiği özel bir okula gidiyor. Sonra Charlie’nin ailesi ayrıldı. Amcası ona pastanede iş bulur. Charlie fırında çalışmaya başlar.
Algernon’a Çiçekler Kitabından Alıntılar
“ Benim sana karşı hissettiklerim ben daha zeki oldukça değişmeyecek ki… Ben o zaman seni daha da fazla seveceğim. “
“Sen şimdi bana bu resimdeki insanlarla ilgili hikayeler anlat bakalım dedi
Tanımadığım insanlar hakkında nasıl hikaye anlatırım dedim.
Onları tanıyormuş gibi yap dedi.
Ben de ama bu yalan söylemek olur dedim, artık hiç yalan söylemiyorum dedim çünkü küçükken hep yalan söylerdim ve dayak yerdim dedim…“
Kırgınlığımı kontrol etmeyi, sabırsızlanmamayı ve bir şeylerin olmasını beklemeyi öğreniyorum. Sanırım büyüyor ve olgunlaşıyorum.
“Ben zekanın tek başına hiçbir anlam taşımadığını öğrendim. Burada, sizin üniversitenizde zeka, eğitim ve bilgi büyük idoller haline gelmiş. Ama şimdi biliyorum ki, hepinizin atladığı bir şey var: Sevgi ve şefkat eli değmeyen zeka ve eğitim beş para etmez.”
“Olsun diye dört gözle bekleyebileceğimiz hiçbir şey yok. Ben geleceği düşünemiyorum.”
“Şimdi tek bir soru var: Ne kadar daha dayanabileceğim ?”
“Sevgi ve şefkat eli değmeyen zeka ve eğitim beş para etmez.”
“sen eskiden sahip olduğun bir şeyi kaybettin. Senin bir gülümsemen vardı…”
“Tanrım… Ne yaparsam yapayım, ne tarafa dönersem döneyim, tüm kapılar bana kapalıydı.”
“Her şeyi sözcüklere dökmek her zaman gerekli olmayabilir….”
“Şimdi anlıyorum ki, üniversiteye gitmenin ve bir eğitim almanın en önemli nedenlerinden biri, tüm hayatımız boyunca doğru olduğuna inandığımız şeylerin doğru olmadığını ve hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını öğrenmekmiş…”
“Ona karşı duyduğum karmaşık hisler benim gerçeği görmemi engelliyordu ve ben kendi başıma kalmaya zorlanmaktan ve serbest bırakılmaktan korktuğum için dört elle ona sarılıp kalmıştım…”
“Şimdi boş vakitlerimin çoğunu kütüphanede okuyarak ve kitapları adeta sünger gibi içime çekerek geçiriyorum…”
“Ben kör doğmuş ama ışığı görmesine izin verilmiş bir insanım…”
Algernon’a Çiçekler Kitabından Alıntılar. Sizin eklemek istediğiniz alıntıları yorum bölümünde belirtebilirsiniz.
